OVER DE REBEL
Als echte rebel with a cause stel jij jezelf natuurlijk de vraag; who made my clothes? Of in mijn geval WHO SEEFD & FIXED MY CLOTHES? Dat doe ik dus.
Mijn naam is Naomi. 10 jaar geleden ben ik begonnen als grafisch vormgever. Ik ontwerp alles met liefde en stop veel tijd en aandacht in mijn werk. De laatste jaren werd het meeste van wat ik ontwierp uiteindelijk alleen digitaal gecommuniceerd. Mensen scrollen snel door hun tijdlijn, kijken misschien 3 sec naar je werk, klikken op een blauw duimpje of een hartje en dat is het dan. Ik vond het steeds moeilijker worden om te ontwerpen voor deze snelle consumptie. Zelfs of eigenlijk ondanks dat ik dit altijd doe voor bedrijven en mensen die iets doen om de wereld weer een beetje beter en mooier te maken.
Ik wilde mijn werk kunnen aanraken. Nadenken over materiaal, structuren, kleuren. Er een andere dimensie aan geven. Het nog beter, mooier en interessanter maken. Iets creëren wat veel langer mee gaat dan de klik op een blauw duimpje. Werk waar mensen verliefd op worden.
Dus ik ging naast mijn opdrachten illustraties en prints voor op o.a. kussen hoesjes, sjaals en t-shirts ontwerpen. Het idee dat mijn werk echt gebruikt en gedragen zou worden was de grootste motivatie. Maar wat schuurde was dat ik aan de ene kant de behoefte had om een tegen reactie te geven op de consumptie maatschappij en er aan de andere kant weer producten aan toe ging voegen. Producten waarvan ik niet goed kon controleren hoe ze waren gemaakt, door wie en onder welke omstandigheden. Ik ontwierp namelijk alleen de print of illustratie en na een druk op de knop werd de productie aan de andere kant van de wereld gestart.
Dit was natuurlijk ook niet de bedoeling. Ik ging op zoek naar andere manieren. Ging nadenken over wat voor duurzame producten ik kon maken. Tijdens deze zoektocht voelde het alsof ik mijn vinger in de dijk had geprikt om een gat te dichten en er drie nieuwe gaten bij kwamen. Want de pest van de drang om te creëren is dat je als het goed is ook echt iets… creëert. Dus nog meer van iets maakt. En er is al zoveel. Te veel.
Mijn conclusie ook na deze zoektocht was; ik wil ontwerpen. Ik word hier gelukkig van en ik maak anderen gelukkig met mijn werk. En als ik iets ontwerp wil ik dat het langer mee gaat dan de klik op dat duimpje. Ik wil dat mensen mijn kunst gaan gebruiken, dragen en koesteren. Maar ik wil niet nog meer “nieuwe” producten toevoegen aan een wereld die toe is aan minder. Dus ik besloot zoveel als mogelijk gebruik te gaan maken van wat er al is.
En zo is uiteindelijk mijn idee voor SEEFD ontstaan. Kleding met een verleden werd een canvas voor mijn kunst.